Zaniedbane dzieciństwo/ młodość nastolatki u boku samotnej, zmagającej się ze swoimi problemami, matki. Brak ojca, brak wzorców, brak pomysłu na życie, brak wartościowych przyjaźni, za to są social media, interesowni koledzy, alkohol... Czy to aż tak abstrakcyjny przepis na katastrofę, żeby linczować dzieciaka za to, że sprzedał dusze i ciało za kilka dobrych słów i namiastkę ciepła? Serio każdy w życiu był rezolutnym strażnikiem teksasu i nigdy nie dał się oszukać - w pracy, w szkole, w przyjaźni, miłości? Rozumiem, że każdy tu na forum w wieku 17 lat był świadom deficytów emocjonalnych, potrafił nad nimi pracować, wiedział co to osobowość zależna i syndrom sztokholmski... Uważam ten film za bardzo ważny głos w dyskusji nad samotnością, nieudanym rodzicielstwie, trudnym dorastaniu. Powolna akcja, leniwa atmosfera i nuda, które często są złym doradcą. Dobrze odegrane główne role. Film zdecydowanie na plus!